Bir Terane

  C oğrafya kaderdir diyor Ibni Haldun. Ibni Haldun 14. yy. da yaşamış bir düşünür. O zamanlarda coğrafya dışına çıkmak, toplumdan farklı olabilmek oldukça güçmüş. Peki bugün kolay mı? Yaşadığımız coğrafyanın havası, suyu etkilemiyor mu artık bizi? Zincirleri kırıp açılabiliyor muyuz istediğimiz gibi? Bu soruların bir çok cevabı ve örneği var. Ancak cevabı uzaklarda değil kendi içimizde hatta günlük hayatımızda arayarak başlayalım.  Eskiler daha iyi bilir tanışılan kişiye ilk nereli olduğu sorulur. Çünkü içilen sudan solunan havaya kadar huylar, görüşler de benzemeye başlar. Aslında bu olağan bir akıştır diyebiliriz. Zira insan nasıl doğduğu evin huyunu alıyorsa yaşadığı toplumun da görüşünü alıyor.   Her toplumun, her milletin kendine özgü diğer insanlara göre farkını ortaya koyan özellikleri vardır. Hele Türkiye gibi medeniyet beşiği olan her coğrafi bölgesinde başka havaların başka âdetlerin hüküm sürdüğü bir ülkedeyseniz adım başı kültürde değişimi yaşarsınız işte bundan sorulur &q

  B ugün günlerden 24 Kasım... Yine içimde kocaman bir boşluk, yeri doldurulamaz bir özlemle başbaşa kaldım. Dayanılamaz denilen acılara dayanabiliyor insan tam dört sene önce bugün öğrendim.  Hayat böyle işte zor yollara sokuyor insanı. Işin belki de en zor yanı o yollara hazır olduğunu sansan bile asla hazır olamamak. İşte ben o yola girdiğimde daha önceden hazır hissettiğim hiçbir şeyi hatırlayamadım. Öylece kalakaldım.  Sanki tüm dünya birden karardı, yollar uzadı, sesler kısıldı, herkes her şey yabancılaştı. Ben kocaman bir acının tam ortasında kalbimde ağrılarını hissettiğim bir acıyla kalakaldım. Önce rüya gibi geldi her şey. Birazdan uyanacağım kötü bir rüyaydı bir kaç kez kendi etimi sıktım. Uyanmak istiyordum. Olmadı. Her şey gerçekti. Sabahın ilk saatlerinde aldığım haber, arkadaşlarımın sarılışları hepsi tek tek oluyordu sahiden de. Kafamın içinde bir ses gerçek değil diyordu. Uyanacaksın. Olmadı. Her şey gerçekti. Unufak olan yüreğim sanki ellerime aktı oradan toprağa baba

  Herkese her sese her renge kocaman MERHABA   G eçmiş, bugün ve gelecek birbirini takip eden bu zaman diliminde oradan oraya savruluyoruz. Sadece takvimdeki yapraklar değişmiyor biz de hep bir değişim ve gelişim içindeyiz. Bugün ulaşımın bir iki tıkla gerçekleştiği bir dünyada yaşıyoruz artık paylaştığımız şeyler fikirlerimizle beraber giydiğimiz, yeyip içtiğimiz ve görünüşümüz.   D ünde kalan ile bugün olan arasında her geçen uçurumlar oluşuyor. Dün güzel gelen bugün artık ilgimizi çekmiyor. Aynı noktada durmuyor bizim için. Bu durum özellikle sanal ortamın büyüyüp dünyayı küçücük ekranlara sığdırmasıyla hayatımızın bir gerçeği haline geldi. Günümüzde 9 yaşındaki Ayşe, 25 yaşındaki Emily'nin hayatına, giydiklerine, tarzına ulaşabiliyor. Onu rol model olarak kabul ediyor, benimsiyor. Yarın başka birini görüyor bu sefer de onun gibi olmak istiyor. Bu öyle bir hızda oluyorki artık belli bir insan değil bir topluluk benimsenmeye başlanıyor. Geçmisteki 80'ler, 90'lar gibi ikon